این مطلب که برای اولین بار در گنج یابی منتشر می شود برای شفاف شدن سهم در زمانی است که شریکانی با هم برای کشف وضبط گنج کار می کنند.مساله ای که اغلب به اختلاف می انجامد و حتی جانها به خطر می افتد و گاه اصل مساله از بین می رود عدم دانستن و رعایت نکردن همین قوانین تقسیم گنج است.اکنون با دانستن این فرمول بهانه برای مجمل بودن و ناشفاف بودن سهم افراد از میان می رود.
قوانین تقسیم گنج
لازم به یادآوری است در جایی که توافق اولیه نباشد مبنای تقسیم سهم ها همین رژیم است اما اگر توافقی باشد آن توافق مقدم است.این رژیم بسیار اخلاقی هم هست و همه را راضی می کند به شرط آنکه کسی زیاده خواهی نکند. توصیه می کنم این مطلب را در سطحی گسترده منتشر کنید تا از اختلافات دوستان پژوهشگر جلوگیری شود.
اکنون این مطلب گره گشا را به شما عزیزان تقدیم می کنم: قوانین تقسیم گنج
- -هر گنج شش دانگ است و هر دانگ شانزده شعیر.
- -اگر کسی به تنهایی گنجی را که در زمین موات (بلا صاحب) باشد کشف و ضبط کند ششدانگ متعلق به خود اوست.
- -اگر کسی اصل سندی را داشته باشد و گنج در زمین موات باشد و سند را برای کاوش به دیگران ارائه کند دو دانگ از ششدانگ متعلق به اوست واگر خود نیز در کاوش همکاری مستمر داشته باشد سهم او دو ونیم دانگ خواهد بود.
- – اگر چند نفر بدون سند در زمینی موات گنجی را بیابند وبا کار مشارکتی به آن برسند ششدانگ به طور مساوی میان آنها تقسیم می شود با رعایت حق حفار پیشرو.
- – اگر فردی سندی را که متعلق به زمین شخصی خود است ارائه کند وهیچ کاری هم نکند سه دانگ از ششدانگ متعلق به اوست واگر کار هم بکند از سه دانگ بقیه هم سهمی مناسب خود خواهد داشت.
قوانین تقسیم گنج که مختص این قرن است :
-کارشناس مشاوری که تنها از جهت علمی وتجربی در یافتن گنج بدون سندی کمک می کند یک ونیم دانگ از ششدانگ متعلق به اوست واگر سند باشد یک دانگ واگر حفاری یا عمل دیگری هم انجام دهد از آن بخش نیز سهم خواهد داشت .
-دارنده دستگاهی که در کشف گنج بدون سند نقش اصلی را دارد یک دانگ از ششدانگ را می برد واگر سند باشد و دستگاه نقش مکمل داشته باشدنیم دانگ از ششدانگ یعنی هشت شعیر را. قوانین تقسیم گنج .
– به حفاری که در خط مقدم حفاری است وخطرات اول متوجه اوست باید نیم دانگ بیشتر سهم داده شود.
-اگر سندی بیش از یک رونوشت با اصالت داشته باشد و حین کاوش سنددار دوم با اصل سندش بیاید وهمکاری مستمر هم داشته باشد رژیم ارائه شده شامل او نیز خواهد بود ودر واقع رژیم به نسبت رونوشت ها از سند قابل قسمت بندی است به عبارت ساده تر اگر مثلا سندی دو رونوشت داشته باشد سهم دانگهایی که به سند تعلق می کیرد میان دوصاحب سند تقسیم می شود ولطمه ای به سهم دیگران نمی خورد.
-مبنا در این رژیم داشتن اصل سند است نه تصویر و…
-در تقسیم گنج اگر سندی باشد دو گروه داریم: قوانین تقسیم گنج . صاحب سند و عوامل که به همه افراد غیر صاحب سند گفته می شود..خود عوامل هم دو دسته اند عوامل اجرایی و عوامل پشتیبانی.
سهم صاحب سند مشخص است اما عوامل باید قدری در تقسیم کنکاش وتوافق کنند.برای رفع این مشکل معمولا پیش از آغاز کار گفتگو وشرط گذاری می شود که بسیار هم مهم است.
در فرض شما به هریک از افرادی که صاحب سندند چون یک سند هست نفری یک دانگ می رسد وسهم کارشناس هم مشخص است اما واسطه ها:عرف نیست واسطه در این کار سهمی مشخص مطالبه کنند مگر شرط کرده باشد یا رضایت دیگران به ایشان سهمی در حد دو تا چهار شعیر از کل بدهد.یا اینکه باید از توافق اولیه برخوردار باشند یا بعد توافق کنند که به صلاح نیست یا اینکه بهتر است درگیر اجرا شوند وبعد چند شعیر هم اضافه بابت واسطه گری بگیرند.فراموش نکنید که هزار واسطه هم اگرباشد همه یک سهم از کل دارند وبین ایشان مساوی تقسیم می شود.قوانین تقسیم گنج.اگر اینگونه نباشد عده ای می توانند صوری واسطه تراشی کنند که آنوقت ششدانگ هم کم می آید.
مطلب جزئیات دیگری هم دارد که فعلا تا همین اندازه برای این تارنما ودوستانمان کفایت می کند.امید که با دوری از زیاده خواهی ورعایت حق دیگران شیرنی پیروزیها را دو چندان کنیم و از شکست ها دوری گزینیم.
دوستان بدانند و یقین داشته باشند که حق دیگران خوردنی نیست.اگر حقی را ضایع کنیم تاوان آنرا به سختی بازپس خواهیم داد.در مقابل اگر حقوق دیگران را در نبودشان رعایت کنیم خداوند هم جبرانی شیرین خواهد کرد.دوستان عزیز همه زیبایی زندگی به رعایت اخلاق است وبنده به عنوان کوچکترین برادری که اینجا دارید همه را به رعایت اخلاق دعوت می کنم.در واقع با این دعوت همه عزیزانم را به میهمانی عزتمندی و شرف دعوت کرده ام مگر خود ناهوشمند باشند ورد دعوت کنند.پاکدلی رمز پیروزی است.
با سلام،
چرا مسئولین در خصوص کشف زیر خاکی توسط افراد و اعطای قسمتی از ارزش دفینه به شخص یابنده امکان حفظ اثار تاریخی و ملی کشور را فراهم نمیکند.
بحث در اینمورد زیاده و بسی جای تامل داره.