در ایران درختان مختلفی وجود دارند و هر کدام تاثیر خاصی در گنج یابی و نوع گنج دارند و بسیار هم موثرند. شاید تصور عموم مردم این باشه که تمامی درختان کهنسال نشانه گنج های پنهان شده و دفینه هستن ولی واقعیت اینطور نیست . گاهی علامتی برای نشان دادن مسیرکاروان ها … گاهی اثرات باقیمانده از زندگی عادی گذشتگان و یا اعتقادات گذشتگان می باشد…. باید همه جوانب رو در نظر داشت و بعد از بررسی کامل به این نتیجه رسید که درخت کهنسال یافت شده نشانه ای از یک دفینه اسلامی یا قبل از آن هست یا نیست .
پیدا کردن گنج های پنهان شده در زیر درختان
در گذشته برای علامت گذاری دفینه ها از درختان مختلفی استفاده میشده که هر درخت دارای مفهوم خاصی برای گذشتگان بوده برای مثال عمق .فاصله .نوع بار و تعداد آن توسط نوع درخت بیان میشده. ازدرختایی مانند چنار .گردو.گز .آزاد .داغداغان .زالزالک .توت و سرو زیاد استفاده می کردن. گنج های پنهان شده .
درختانی که قدمت و عمر زیادی دارن همیشه بعنوان نشانه قرار میگرفتن گنج های پنهان شده و دفینه در فاصله مشخصی از اون درخت دفن میشده.
البته بعضی برای اینگونه گنج های پنهان شده و دفینه ها هم نقشه تهیه میکردن ولی بیشترشون بدون نقشه هست و فقط بصورت نسل به نسل بازگو میشده.
در گذشته درختانی كه عمر طولانی داشتند برای نشانه استفاده میشدند و در بیشتر جاهایی كه اموال گذاشته می شد درختی هم كاشته می شد كه بعدها پیدا كردن جا راحت باشد.
درختانی كه بیشتر برای اینكار استفاده می شد به ترتیب زیر میباشد.
بوته گز كه در حدود شش هزار سال عمر میكند.
درخت سرو كه در حال حاضر چهار هزار ساله آن وجود دارد.
درخت داغداغان كه در حال حاضر چهار هزار و پانصد ساله آن هست.
درخت آزاد كه دو هزار سال عمر میكند و در جنگلهای شمالی ایران به وفور یافت میشود.
درخت چنار كه حدود هفتصد سال عمر میكند و پس از آن هر سال یك بار خود كشی میكند و خود را میسوزاند تا از بین برود كه این خود سوزی هم چندین سال طول میكشد. مانند درخت چنار امامزاده صالح كه حدود نهصد سال قدمت دارد.
درخت نارون حدود پانصد سال عمر میكند.
درخت سنجد نیز حدود پانصد سال عمر میكند.
درختهایی با عمر طولانی اكثرا نشانه بار است و بار هر كدام از آنها با دیگری متفاوت است به فرض اموالی كه در نزدیكی بوته گز یافت میشود با اموالی كه در كنار سرو یافت میشود همیشه متفاوت بوده است.
اینم یك مطلب در مورد درختان
ممكنه درختانی از قلم افتاده باشند ، ذهنم اینقدر یاری كرد ، به بزرگی خودتون ببخشید.
